2025eko apirilaren 2an, Bilboko Campos Antzokiko Kupula Aretoa izan zen kultura- eta hausnarketa-hitzordu baten agertoki, Kivuko haziak dokumental laburra proiektatu baitzen han; 2025eko Goya Saria irabazi duen lana.
Dokumentala Néstor López eta Carlos Vallek zuzendu dute, eta Kongoko Errepublika Demokratikoko Hego Kivu eskualdean sexu indarkeriaren biktima diren emakumeen egoera jorratzen du. Historian zehar, Panzi ospitalea da ardatz nagusia; ospitalea Denis Mukwege ginekologoak eta Bakearen Nobel Saridunak sortu zuen. Bertan, milaka emakumek jaso dute arreta medikoa eta emozionala, 25 urtetik gorako gerra eta bortxaketek markatutako testuinguru batean.
Kivuko haziak dokumentalak emakumeen duintasuna jartzen du erdigunean, haien sendatze-prozesu fisiko eta emozionala erretratatuz. Sororitate-giro baten bidez eta elkarren arteko babesari esker, dokumentalak barne-bakea berreskuratzeko eta bizitzak berreraikitzeko ahalegin kolektiboa erakusten du, pairatutako sufrimendua gorabehera.
Ekitaldian, Teresa Laespada Enplegu, Gizarte Kohesio eta Berdintasun diputatuak garapenerako lankidetzaren garrantzia azpimarratu zuen, emakumeei bizitzak berreraikitzeko eta duintasuna berreskuratzeko tresnak eskaintzeko. “Lankidetza funtsezkoa da indarkeriak suntsitutako eskualdeetan itxaropena ereiteko”, adierazi zuen. Era berean, zinemaren eginkizun eraldatzailea nabarmendu zuen, injustiziak ikusarazteko eta emakumeen ahotsak zabaltzeko baliabide gisa.
Proiekzioaren ondoren, solasaldi bat egin zen, eta bertan parte hartu zuten: Iván Miñambres, dokumentalaren lantaldeko kidea eta ekoizle ospetsua; Ana Gutiérrez, Zinemakumeak Gara! elkarteko kidea; eta Ainhoa Pérez Arrospide, KCD – Kultura, Komunikazioa eta Garapena elkarteko ordezkaria, komunikazioaren bidez gizarte-aldaketa bultzatzen duen erakundea. Solasaldian, zinemaren botere politikoaz, emakumeen erresistentzien ikusgarritasunaz eta mundua ikuspegi feminista global batetik kontatzeko beharrari buruz eztabaidatu zen.
Kivuko haziak ez da soilik sufrimenduaren lekukotasuna, baizik eta esperantzaren mezua ere. Dokumentalak emakume horien indarra eta erresilientzia transmititzen du: gizartean duten tokia berreskuratu eta beren etorkizunaren protagonistak izan nahi duten emakumeen borroka. Laespadak gogorarazi zuen moduan, zinea eta, oro har, kultura funtsezko espazioak dira berdintasuna, bakea eta duintasuna defendatzeko, mundua eraikitzen edo zalantzan jartzen duten narrazioen bidez.
Ekitaldia Emakumeak programazioaren barruan kokatu zen, eta kultura eta zinea berdintasun errealaren aldeko borrokan eta emakumeen ikusgarritasunean aliatu indartsuak izan daitezkeela gogorarazteko balio izan zuen.
